Op dit moment legt Dordrecht de laatste hand aan de visie op wonen, zorg en welzijn voor senioren. Opgesteld samen met maatschappelijke partners, want dat hier integrale oplossingen nodigzijn, staat volgens Heijkoop buiten kijf. “Met een nieuwe regierol voor de gemeente. Het gaat immers niet meer alleen om de zorgvraag en woonbehoefte, maar om het welzijn van onze inwoners, om voorzieningen in de wijk, gebiedsontwikkeling en de openbare ruimte. De visie leggen we dit najaar vooraan de gemeenteraad en is richtinggevend voor de nieuwe raadsperiode. Dan zeggen we: beste coalitie, ga hier alsjeblieft mee aan de slag, geef het een prominente plek in het bestuursakkoord.”
Mensen worden ouder en blijven langer vitaal. 65 is het nieuwe 50, constateert de wethouder. “Overwoog je vroeger halverwege je 60e al een plek in een verzorgingshuis; nu reist een grote groep van die leeftijd nog de halve wereld rond. Tegelijkertijd moeten deze mensen gaan nadenken over de volgende stap in hun wooncarrière. Dat brengt vaak onzekerheid met zich mee: wil ik kleiner gaan wonen en waar dan, kan ik in mijn eigen buurt blijven, wat als ik straks niet meer mobiel ben? Zo sprak ik onlangs een oudere dame die alleen woont in een huis met zevenslaapkamers. Zij wil best verhuizen maar loopt tegen dit soort vragen aan. Daar hebben we als gemeente een rol in. Verder moeten we aan de slag met tussenvormen voor mensen die te veel zorg nodig hebben om zelfstandig te blijven wonen, maar niet toe zijn aan een verpleeghuis. Zo wordt het vraagstuk steeds complexer. Sociale woningbouw in de breedte is al ingewikkeld, maar daar komt nu ook de woonvraag bij van mensen met voldoende financiële middelen. Om doorstroming te creëren is woonaanbod op maat nodig.”
Ook arbeidsmarkt, onderwijs en mantelzorg hebben een belangrijke plek in de visie. “Ook daar wordt het penibel. Enerzijds is het aan de zorgaanbieders om het werk aantrekkelijker en flexibeler te maken, anderzijds weten we: de mensen zijn er gewoon niet. Dus komt er nog meer op het bordje van mantelzorgers te liggen. Als gemeente moetje daar flink in investeren: waarderen, ontlasten en ondersteunen. Deze zware taak kun je niet ‘afkopen’ met een bedrag en een bloemetje. Geld geven is armoede in dit geval. Kijk wat de mantelzorger écht nodig heeft: respijtzorg om even op adem te komen, ondersteuning aan huis zodat je zelf een boodschap kan doen, kennisdeling en ontmoeting via welzijnsorganisaties. Willen we dat mantelzorgers deels de zorg uit handen van de professionals nemen, dan moeten we er alles aan doen om hen overeind te houden.”
Flink wat huiswerk dus voor de nieuwe coalitie. Wilt u zelf door als wethouder na de verkiezingen? “Ja, dat hoop ik zeker, want er is veel te doen! Partijen verbinden zie ik daarbij als een belangrijke taak. Dat we als college en raadcollectief achter de agenda staan, in goede samenwerking met zorgorganisaties, woningcorporaties en andere maatschappelijke partners. We hebben elkaar heel hard nodig.”
De toenemende vergrijzing in Nederland schreeuwt om integrale oplossingen op het gebied van wonen, welzijn en zorg. Dat vraagt om actie. Nu! De gemeenteraadsverkiezingen in 2022 bieden gemeenten de kans het onderwerp hoog op de politieke agenda te zetten. De Taskforce ontwikkelde een pamflet over het waarom en hoe gemeenten het verschil kunnen maken.